Deze middag was het dan eindelijk zover. De motor zit terug ineen, en ik heb hem deze namiddag opgestart. Zo te zien, na 2 uur draaien, lijkt alles goed te zijn, op een klein beetje olieverlies aan het deksel voor het aandrijftandwiel van de brandstofpomp.
De koppakking, een nagemaakte zoals eerder gezegd, het ik met een zekere tegenzin ertussen gelegd, en houdt stand. Blijkbaar zijn er hier op het forum nog mensen die daar goede resultaten mee bekomen hebben. Dat zal dan voor mij ook wel zo zijn, hoop ik toch.
De radiator: dat was een andere kwestie. Hij was met geen enkel middel los te krijgen, en dus heeft D'Haene (Kortrijk) voorgesteld om de lange barst in de ondercollector met een kunststofhars dicht te kleven.
Bij hem was hij dicht, en bij mij, na montage en 2 uur draaien, is hij dat nog altijd ook. Het voordeel is wel dat die radiator zo gemaakt is dat hij nooit op druk komt; de overloop zit namelijk onder de vuldop. Ik heb er goede hoop op dat hij het wel een tijdlang zal uithouden. Per slot van zake, vóór ik hem weg deed had ik hem ook dicht gekleefd met wat silicone en wat stevig plaklint, en dat was ook dicht.
Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook een nieuwe thermostaat in te bouwen en een nieuwe pouliedichting op de krukas. Voorts zijn alle V-riemen vervangen, want als je dat later moet doen, dan moeten zo wie zo de radiator en de waterpomp er toch af. Dus beter voorkomen dan genezen, zeker met V-riemen waarvan er misschien een deel nog van 1945 waren.
De groep is nu klaar om electrisch nagezien te worden. Ik moet nog altijd een oplossing zien te vinden voor de regelaar die niet meer werkt, zodat de spanning van de alternator nu veel te hoog oploopt, tot 550V in 3-phasé, in plaats van 380 à 400V. Ik zal wat hulp van buitenuit best kunnen gebruiken denk ik, wat ik zie er - eerlijk gezegd - niet echt geen klaar in.
